Το πιο σπάνιο φίδι της Βόρειας Αμερικής βρέθηκε πνιγμένο από τη λεία του (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Το είδος φιδιού Tantilla oolitica ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1966 και αποτελεί ένα από τα σπανιότερα φίδια στη Βόρεια Αμερική. Περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε ρωγμές του εδάφους ή κάτω από βράχους και έχει καταγραφεί μόλις 26 φορές, ενώ καμία καταγραφή του, ζωντανού ή νεκρού, δεν έχει γίνει από το 2018 και έπειτα.

Ένας επισκέπτης του John Pennekamp Coral Reef Park, περπατώντας σε ένα μονοπάτι, εντόπισε το σπάνιο αυτό είδος νεκρό. Οι φωτογραφίες που ανέβασε στα social media ενθουσίασαν τους επιστήμονες, αφού είναι η πρώτη φορά που παρατηρούνται οι διατροφικές του συνήθειες.

Ενθουσιάστηκα όταν είδα τις φωτογραφίες. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρίσκεις τέτοια δείγματα που πέθαναν ενώ έτρωγαν τη λεία τους και δεδομένης της σπανιότητάς τους, δε θα περίμενα ποτέ να βρω κάτι τέτοιο. Έχουμε μείνει με το στόμα ανοιχτό.

Το συγκεκριμένο φίδι μόλις που ξεπερνούσε τα 20 εκατοστά σε μήκος και προσπαθούσε να καταπιεί ένα μωρό τεράστιας σαρανταποδαρούσας της Καραϊβικής. Ωστόσο η όρεξη του φιδιού ήταν μεγαλύτερη από τις δυνατότητες του σώματός του. Κατάφερε να καταπιεί μόλις 50 χιλιοστά της σαρανταποδαρούσας και του απέμεναν ακόμα 23 χιλιοστά, αλλά τελικά αυτό το γεύμα ήταν το τελευταίο του.

Μπορέσαμε να κάνουμε μία ψηφιακή αυτοψία, η οποία μας επέτρεψε να εξετάσουμε το φίδι και τη σαρανταποδαρούσα, συμπεριλαμβανομένων των τραυματισμών και του περιεχομένου του στομάχου, χωρίς να σηκώσουμε καν νυστέρι.

Οι επιστήμονες θεωρούν πως η αιτία θανάτου του φιδιού ήταν η ασφυξία. Οι εξετάσεις έδειξαν πως υπήρχε ένα τραύμα στην τραχεία του φιδιού από τη δηλητηριώδη σαρανταποδαρούσα, αλλά πέρα από ελάχιστη εσωτερική αιμορραγία, δε φαίνεται η σαρανταποδαρούσα να προκάλεσε ζημιά στο φίδι, το οποίο έχει εξελιχθεί για να αντιστέκεται στο δηλητήριο των θηραμάτων του.

Η αξονική τομογραφία έδειξε πως το πιο φαρδύ μέρος της σαρανταποδαρούσας τέντωσε την τραχεία του φιδιού, αποκόπτοντας τη ροή αέρα.

Το Tantilla oolitica έχει μπει στην κατηγορία απειλούμενων ειδών με εξαφάνιση από το International Union for Conservation of Nature.

Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως βρίσκονται ακόμα στη Βόρεια Αμερική. Η απουσία στοιχείων δεν είναι απόδειξη της απουσίας τους, αλλά το περιβάλλον τους έχει πρακτικά καταστραφεί.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Ecology.