Η αλλόκοτη μαγεία μίας έκλειψης Ηλίου στον Άρη (ΒΙΝΤΕΟ)

Η Γη δεν είναι φυσικά ο μόνος πλανήτης που έχει Ηλιακή έκλειψη καθώς οποιοσδήποτε φυσικός δορυφόρος στη σωστή τροχιά μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο σε κάποιον πλανήτη. Ο Άρης έχει δύο δορυφόρους, τον Φόβο και τον Δείμο, οι οποίοι ολοκληρώνουν μία περιστροφή γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη σε 7.65 και 30.35 ώρες αντίστοιχα.

Είναι πολύ μικρότεροι από τη Σελήνη και έχουν ένα σχετικά ακανόνιστο σχήμα. Έτσι, όταν βρίσκονται ανάμεσα από τον Άρη και τον Ήλιο, οι εκλείψεις δε μοιάζουν με αυτό που έχουμε συνηθίσει. Τεχνικά, δεν είναι εκλείψεις, αλλά περάσματα που ποτέ δεν κρύβουν εντελώς το φως του Ήλιου. Ένας παρατηρητής στην επιφάνεια του Άρη, δε θα δει ποτέ να καλύπτουν τελείως το άστρο μας, όπως η Σελήνη καλύπτει τον Ήλιο στη Γη.

Το Insight lander, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να παρακολουθεί τη σεισμική δραστηριότητα του Άρη, παρατήρησε κάτι παράξενο κατά τη διάρκεια των εκλείψεων του Φόβου. Εντόπισε μία αύξηση της γεωλογικής δραστηριότητας όταν η σκιά του Φόβου περνάει πάνω από την επιφάνεια του Άρη. Οι επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο στην παραμόρφωση της επιφάνειας από την επίπτωση της ψύξης της, λόγω της μειωμένης ηλιακής ακτινοβολίας.

Από τους δύο δορυφόρους, ο Φόβος έχει τη μεγαλύτερη σιλουέτα, μπλοκάροντας το 40% της ηλιακής ακτινοβολίας.

Οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις εκλείψεις του Άρη για να μάθουν περισσότερα για το εσωτερικό του, συνδέοντας την κίνηση του Φόβου με τη βαρυτική του επίδραση στον Άρη. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Φόβος έρχεται ολοένα και πιο κοντά στον Άρη και κάποια στιγμή η βαρύτητα του Κόκκινου Πλανήτη θα καταστρέψει το δορυφόρο. Ίσως τότε να δούμε και ένα δακτύλιο γύρω από τον Άρη.

Στη Γη, μπορούμε να απολαμβάνουμε ολικές εκλείψεις λόγω μίας εκπληκτικής σύμπτωσης. Η Σελήνη είναι 400 φορές μικρότερη από τον Ήλιο και είναι 400 φορές πιο κοντά στη Γη από ότι στον Ήλιο. Έτσι, εμφανίζεται σε εμάς στον ουρανό, λίγο-πολύ με το ίδιο μέγεθος με τον Ήλιο. Μάλιστα, αν σκεφτούμε σε γεωλογική χρονική κλίμακα, ο άνθρωπος υπάρχει στον πλανήτη την καταλληλότερη στιγμή για να θαυμάσει αυτό το φαινόμενο, αφού η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη κατά 3.82 εκατοστά κάθε χρόνο. Σε 600 εκατομμύρια χρόνια οι ολικές εκλείψεις δε θα υπάρχουν.