Ο φόβος και τρόμος των ωκεανών: Απολίθωμα ενός γιγαντιαίου ερπετού

Στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου, γιγαντιαία θαλάσσια ερπετά κυριαρχούσαν στους ωκεανούς. Οι μοσάσαυροι ήταν οι κορυφαίοι θηρευτές του νερού και τώρα η εκπληκτική ανακάλυψη απολιθωμάτων 66 εκατομμυρίων ετών αποκαλύπτουν ένα νέο είδος μοσάσαυρου, το Thalassotitan atrox.

Το συγκεκριμένο είδος ίσως να βρισκόταν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας σύμφωνα με ανάλυση των δοντιών του. Άλλοι μοσάσαυροι τρέφονταν με ψάρια και αμμωνοειδή, ο T. atrox όμως προτιμούσε πιο δύσκολη λεία, όπως θαλάσσιες χελώνες, πλησιόσαυρους, ακόμα και άλλους μοσάσαυρους! Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν ο φύλακας του οικοσυστήματος, διατηρώντας υπό έλεγχο τον πληθυσμό των υπόλοιπων θηρευτών.

Ήταν ένα εκπληκτικό, τρομακτικό ζώο. Φανταστείτε ένα συνδυασμό Δράκου του Κομόντο, μεγάλου λευκού καρχαρία, T. Rex και φάλαινας-δολοφόνου.

Έφτανε σε μέγεθος τα 12 μέτρα, διπλάσιο από το μεγαλύτερο σημερινό ερπετό, τους κροκόδειλους. Τα απολιθώματα ανακαλύφθηκαν σε μία περιοχή του Μαρόκο που είναι πλούσια σε ευρήματα από την Κρητιδική περίοδο. Η ανακάλυψη περιλάμβανε κρανίο, σπονδύλους, οστά μηρών και φάλαγγες. Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να δημιουργήσουν μία αρκετά λεπτομερή εικόνα του T. atrox.

Το μέγεθος του συγκεκριμένου ήταν λίγο μεγαλύτερο από μία όρκα, ωστόσο το κρανίο του ήταν διπλάσιο σε μήκος από αυτό της όρκας και έφτανε το 1.5 μέτρο.

Σε αντίθεση με άλλους μοσάσαυρους, ο T. atrox είχε πλατύ και κοντό ρύγχος, με μεγάλα κωνικά δόντια που ήταν τέλεια για την αρπαγή του θηράματος. Πολλά από αυτά μάλιστα ήταν σπασμένα και φθαρμένα, ζημιά που δε θα μπορούσε να είχε συμβεί αν ο T. atrox τρεφόταν με μαλακή λεία.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως απολιθώματα που βρέθηκαν στην τριγύρω περιοχή και ανήκουν σε κέλυφος χελώνας, ένα κρανίο πλησιόσαυρου και κόκκαλα από τρεις διαφορετικούς μοσάσαυρους, έχουν όλα σημάδια από οξύ, που θα μπορούσαν να είναι από τα γαστρικά υγρά του θαλάσσιου θηρίου. Οι ερευνητές σημειώνουν όμως πως τα στοιχεία είναι περιστασιακά και δεν μπορεί να αποδειχτεί αν ο T. atrox τα έφαγε και τα έβγαλε ξανά μέσω παλινδρόμησης.

Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ποιο είδος ζώου έφαγε τους άλλους μοσάσαυρους. Αλλά έχουμε τα κόκκαλα θαλάσσιων ερπετών που σκοτώθηκαν και φαγώθηκαν από ένα μεγάλο θηρευτή. Και στην ίδια τοποθεσία βρήκαμε τον T. atrox, ένα είδος που ταιριάζει στο προφίλ του δολοφόνου – είναι ένας μοσάσαυρος που ειδικεύεται στο να σκοτώνει άλλα θαλάσσια ερπετά. Αυτό μάλλον δεν είναι σύμπτωση.

Υπάρχουν τόσα ακόμα να ανακαλύψουμε. Το Μαρόκο είναι ένα από τα πιο πλούσια για ποικίλα περιβάλλοντα της Κρητιδικής εποχής. Έχουμε μόλις αρχίσει να καταλαβαίνουμε την ποικιλία και τη βιολογία των μοσάσαυρων.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Cretaceous Research.