Βρέθηκαν πιθανώς ζωντανοί μικροοργανισμοί σε ορυκτά 830 εκατομμυρίων ετών

Μία εκπληκτική ανακάλυψη γεωλόγων στην Αυστραλία, αποκάλυψε μία νέα πιθανή πηγή κατανόησης της προϊστορικής ζωής στη Γη. Μέσα σε κρυστάλλους αλίτη, γνωστό και ως ορυκτό αλάτι, βρέθηκαν τα υπολείμματα προκαρυωτικής ζωής και φύκης 830 εκατομμυρίων ετών! Μάλιστα οι μικροοργανισμοί που είναι παγιδευμένοι στο ορυκτό, μπορεί να είναι ακόμα ζωντανοί.

Η ανακάλυψη έχει προεκτάσεις όχι μόνο για την αναζήτηση αρχαίας ζωής στη Γη, αλλά και σε εξωγήινα περιβάλλοντα όπως ο Άρης, όπου είναι παρόντα μεγάλα αποθέματα αλατιού. Όταν οι κρύσταλλοι σχηματίζονται σε περιβάλλον αλμυρού νερού, μικρές ποσότητες υγρών μπορεί να παγιδευτούν μέσα τους. Αυτό κάνει τους κρυστάλλους ιδιαίτερα πολύτιμους για τους επιστήμονες καθώς μπορεί να περιέχουν πληροφορίες για τη χημεία και τη θερμοκρασία του νερού, ακόμα και την ατμοσφαιρική θερμοκρασία τη στιγμή που σχηματίστηκε το ορυκτό.

Ένα ερώτημα παραμένει ανάμεσα στους γεωμικροβιολόγους. Ποια είναι τα αρχαιότερα ορυκτά που περιέχουν προκαρυωτικούς και ευκαρυωτικούς μικροοργανισμούς από το τριγύρω περιβάλλον;

Το κέντρο της Αυστραλίας είναι μία άγονη έρημος τώρα, αλλά στην νεοπρωτοζωική εποχή ήταν θάλασσα. Η μελέτη των κρυστάλλων έγινε με μη επεμβατική μέθοδο, χρησιμοποιώντας υπεριώδη πετρογραφία. Με μεγέθυνση 2.000x αποκαλύφθηκε το υγρό που έκρυβαν. Μέσα στο υγρό βρέθηκαν προκαρυωτικά και ευκαρυωτικά κύτταρα που αναγνωρίστηκαν βάσει του μεγέθους τους, του σχήματος και του υπεριώδους φθορισμού.

Όπως τόνισαν οι επιστήμονες, μπορεί κάποιοι από αυτούς τους οργανισμούς να είναι ακόμα ζωντανοί, καθώς τα υγρά μπορεί να λειτούργησαν ως περιβάλλον στο οποίο θα μπορούσαν να αναπτυχθούν ολόκληρες αποικίες.

Η πιθανή επιβίωση των μικροοργανισμών σε γεωλογικές χρονικές περιόδους δεν είναι ακόμα απολύτως κατανοητή. Ξέρουμε πως η ακτινοβολία μπορεί να καταστρέψει την οργανική ύλη σε μεγάλες περιόδους, ωστόσο ο Nicastro βρήκε πως θαμμένος αλίτης ηλικίας 250 εκατομμυρίων ετών είχε εκτεθεί σε απειροελάχιστα ποσά ακτινοβολίας. Επιπλέον, οι μικροοργανισμοί μπορούν να επιβιώσουν σε υγρό περιβάλλον μέσω μεταβολικών αλλαγών, όπως η ελαχιστοποίηση διατροφής και η δημιουργία κυστών με μία προστατευτική μεμβράνη και να συνυπάρξουν με οργανικά στοιχεία ή νεκρά κύτταρα τα οποία γίνονται πηγές θρεπτικών συστατικών.

Η οπτική εξέταση πρέπει να θεωρηθεί ένα κρίσιμο βήμα στη μελέτη βιο-υπογραφών σε αρχαία πετρώματα. Επιτρέπει στο γεωλογικό περιεχόμενο των μικροοργανισμών να γίνει γνωστό πριν την περαιτέρω χημική ή βιολογική ανάλυση και παρέχει ένα στόχο για αυτές τις αναλύσεις. Αρχαίες χημικές αποθέσεις, τόσο γήινης όσο και εξωγήινης προέλευσης πρέπει να θεωρούνται πιθανοί ξενιστές αρχαίων μικροοργανισμών και οργανικών στοιχείων.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Geology.