Η ζωή σε μία από τις αρχαιότερες πόλεις στον κόσμο ήταν πολύ διαφορετική από αυτό που φαντάζεστε

Η πόλη Τσαταλογιούκ (Catalhoyuk) στη σημερινή Τουρκία, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους και αρχαιότερους οικισμούς που γνωρίζουμε σήμερα. Περίπου 9.000 χρόνια πριν, στη Νεολιθική εποχή, φιλοξενούσε έως και 8.000 ανθρώπους στην ακμή της. Και ενώ μοιράζεται αρκετές ομοιότητες με τα σύγχρονα αστικά κέντρα, οι διαφορές της είναι άκρως εντυπωσιακές.

Καταρχάς, η Τσαταλογιούκ δεν είχε δρόμους. Τα κτίρια χτίζονταν το ένα ακριβώς δίπλα από το άλλο και ο μόνος τρόπος εισόδου ήταν από την οροφή με σκάλες. Έτσι, οι οροφές των κτιρίων είχαν αρκετή κίνηση καθώς οι άνθρωποι μετακινούνταν από το ένα κτίριο στο άλλο. Τα ανοίγματα στην οροφή εξυπηρετούσαν και στον αερισμό και στη διαφυγή του καπνού από τη φωτιά. Η πόλη αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από οικίες καθώς δεν έχουν εντοπιστεί δημόσια κτίρια. Τα περισσότερα κτίρια διέθεταν δύο δωμάτια, ένα για τις καθημερινές δραστηριότητες και ένα για αποθήκη.

Ένα μακάβριο στοιχείο είναι πως οι νεκροί θάβονταν μέσα στο σπίτι, κάτω από το πάτωμα. Οι ενήλικοι τοποθετούνταν συνήθως σε διπλωμένη στάση κάτω από τη βόρεια και ανατολική πλευρά του κεντρικού δωματίου, ενώ τα παιδιά και τα βρέφη σε διάφορες τοποθεσίες. Μάλιστα οι σκελετοί που έχουν βρεθεί αποδεικνύουν πως τα οστά των νεκρών βάφονταν τελετουργικά. Πάνω από 800 σκελετοί που αναλύθηκαν φέρουν σημάδια χρώματος, αν και παραμένουν άγνωστα ακόμα τα υλικά που χρησιμοποιούσαν, καθώς και ο συμβολισμός αυτής της πράξης. Σε κάθε περίπτωση, το πιο συνηθισμένο χρώμα βαφής ήταν το κόκκινο.

Πέρα από το νεκρό, έβαφαν και τους τοίχους των σπιτιών και των ταφικών αντικειμένων που τους συνόδευαν.

Σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους, η συλλογική μνήμη μεταφερόταν από γενιά σε γενιά μέσω της επανάληψης παλαιότερων τελετουργιών και με απευθείας συσχέτιση αντικειμένων-μνήμης. Οι ταφές αυτές μπορεί να ήταν μέρος μιας διαδικασίας διατήρησης της μνήμης με κάθε συμμετέχοντα να συμβάλει στη συλλογική μνήμη κρατώντας τους νεκρούς κοντά στον καθημερινό ρυθμό των επαναλαμβανόμενων δραστηριοτήτων του σπιτιού.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports.