Η Αφροδίτη είναι τελικά νεκρή; - Νέα έρευνα αμφισβητεί τα σημάδια ζωής

Μπορεί να υπάρξει ζωή στην Αφροδίτη; Έναν πλανήτη-κόλαση όπου η θερμοκρασία της επιφάνειας ξεπερνάει τους 450 βαθμούς Κελσίου; Σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία των πλανητικών επιστημών, μία έρευνα του προηγούμενου μήνα αποκάλυψε την παρουσία φωσφίνης (PH3) σε αέρια μορφή στα σύννεφα της Αφροδίτης, ένα στοιχείο που αποδίδεται σε βιολογικές διεργασίες. Μάλιστα με δύο ξεχωριστά παρατηρητήρια να το έχουν ανιχνεύσει – το JCMT και το ALMA, η έρευνα φαινόταν να έχει αρκετά ισχυρές βάσεις.

Ωστόσο μία νέα έρευνα επανεκτίμησης των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το paper, κατέληξε σε ένα πολύ διαφορετικό συμπέρασμα και δε βρήκε “καθόλου στατιστικές αποδείξεις” για αυτό το στοιχείο.

Η νέα έρευνα δεν έχει ακόμα εκδοθεί και ως εκ τούτου δεν έχει ακόμα ελεγχθεί από την επιστημονική κοινότητα. Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Leiden μελέτησε τα ίδια δεδομένα με την προηγούμενη έρευνα και κατέληξε στο συμπέρασμα πως η διαδικασία που ακολούθησε η ομάδα Greaves για να μελετήσει τα δεδομένα ήταν λανθασμένη, με αποτέλεσμα μία πλαστή αναλογία σήματος και θορύβου.

Πρακτικά, όπως συμβαίνει αρκετές φορές στην αστρονομία, οι αστρονόμοι αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν το θόρυβο στα δεδομένα τους ξεχωρίζοντας αυτά που θέλουν από αυτά που δε θέλουν. Το διάστημα είναι γεμάτο με ύλη που μπορεί να μπερδέψει τους φασματογράφους, όπως φωτόνια και ηλεκτρικές εκκενώσεις ή ακόμα και επίγειες πηγές όπως φούρνοι μικροκυμάτων.

Στην αστρονομία, χαρακτηριστικά όπως χαμηλή αναλογία σήματος-θορύβου δε θεωρούνται στατιστικά σημαντικά.

Η νέα έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα πως η ομάδα Greaves έκανε λανθασμένους υπολογισμούς που τους οδήγησαν σε ένα αβάσιμο συμπέρασμα.

Η ανάλυσή τους δείχνει πως αρκετά πλαστά χαρακτηριστικά μπορούν να αποδοθούν με τη μέθοδό τους. Έτσι καταλήγουμε πως η μελέτη Greaves δεν παρέχει μία σταθερή βάση για να αποδοθεί η παρουσία της φωσφίνης στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης.

Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ, καθώς σίγουρα η πρώτη ομάδα και ίσως και άλλοι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να καταρρίψουν το νέο paper. Αυτή όμως είναι η ομορφιά της επιστήμης και της επιστημονικής μεθόδου. Η επιστημονική εξέλιξη βασίζεται σε επιστήμονες οι οποίοι μπορούν να αναπαράγουν και να επιβεβαιώσουν την εργασία άλλων – ή σε αυτήν την περίπτωση να την καταρρίψουν. Όπως και να έχει, θεωρείται εξέλιξη αφού βοηθά στην καλύτερη κατανόηση και στην περαιτέρω συζήτηση ενός θέματος.