Επιστήμονες ανακαλύπτουν γεγονός μαζικού αφανισμού μεγαλύτερο από αυτό των δεινοσαύρων

Απότομη πτώση της βιοποικιλότητας στη Γη
26 Ιανουαρίου 2020 10:00
Επιστήμονες ανακαλύπτουν γεγονός μαζικού αφανισμού μεγαλύτερο από αυτό των δεινοσαύρων

Ο πλανήτης μας έχει δει πέντε συνολικά γεγονότα μαζικού αφανισμού, ενώ υπάρχουν και μερικά μικρότερα, με τη λέξη “μαζικός” να είναι ο καθοριστικός παράγοντας στην κατηγοριοποίησή τους. Το πιο γνωστό γεγονός φυσικά είναι ο αφανισμός των δεινοσαύρων περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια πριν. Πρόσφατα όμως, ερευνητές του Stanford University αποκάλυψαν έναν άγνωστο μέχρι τώρα μαζικό αφανισμό, χρησιμοποιώντας στοιχεία από πετρώματα που συνέλλεξαν στον Καναδά, τα οποία σχηματίστηκαν 2 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Εκτιμούν μάλιστα πως το γεγονός αυτό ήταν μεγαλύτερο ακόμα κι από τον αφανισμό των δεινοσαύρων, όταν η Γη έχασε τα 3/4 της πανίδας και χλωρίδας.

Μελετώντας λοιπόν πετρώματα βαρύτη, ο οποίος περιέχει πληροφορίες σχετικά με τα ποσά οξυγόνου που ήταν τότε διαθέσιμα στην ατμόσφαιρα, διαπίστωσαν ξαφνικές και μαζικές αλλαγές στη βιόσφαιρα, που θα είχε ως αποτέλεσμα τεράστια πτώση στη βιοποικιλότητα. Φυσικά μιλάμε για μία περίοδο στην οποία υπήρχαν μόνο μικροοργανισμοί, οι οποίοι διαμόρφωσαν την ατμόσφαιρα της Γης και άνοιξαν το δρόμο για να βασιλέψουν μεγαλύτερα ζώα. Η περίοδος αυτή συνάδει με μία όπου τα επίπεδα οξυγόνου στη Γη ανέβηκαν αρκετά, το λεγόμενο Μεγάλο Γεγονός Οξείδωσης. Την απότομη αύξηση ακολούθησε απότομη πτώση του οξυγόνου και καθώς η ζωή πιθανώς δεν ήταν εξοπλισμένη για να προσαρμοστεί σε αυτήν την απότομη αλλαγή, οδηγήθηκε σε μαζικό αφανισμό.

Το μέγεθος της βιόσφαιρας ήταν πάντα το μεγαλύτερο μυστήριο στη γεωλογική ιστορία. Τα νέα στοιχεία δίνουν πληροφορίες στους επιστήμονες για να εκτιμήσουν καλύτερα το Μεγάλο Γεγονός Οξείδωσης. Θεωρείται πως μία πληθώρα φωτοσύνθεσης από μικροοργανισμούς δημιούργησαν τεράστια ποσά οξυγόνου, τα οποία διακόπηκαν απότομα όταν οι μικροοργανισμοί στερήθηκαν την παροχή θρεπτικών στοιχείων. Μία πολύ διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα, όπου το ισοζύγιο παραγωγής και κατανάλωσης οξυγόνου είναι ισορροπημένο. Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.