Τα δελφίνια βοηθούν τους ψαράδες εδώ και εκατοντάδες χρόνια

Οι Βραζιλιάνοι ψαράδες στην πόλη της Laguna συνεργάζονται με τα δελφίνια του είδους Tursiops truncatus gephyreus, σε μία πρακτική που μετρά πάνω από 140 χρόνια και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Σε ένα συγχρονισμένο χορό, τα δελφίνια οδηγούν με ακρίβεια τα κοπάδια των μπαρμπουνιών που μεταναστεύουν κατευθείαν στα δίχτυα των ψαράδων, εισπράττοντας κι αυτά ένα μέρος από την παγιδευμένη λεία τους. Το ενδιαφέρον είναι πως μόνο όταν τα δελφίνια δώσουν ένα σήμα, οι ψαράδες απλώνουν τα δίχτυα τους.

Οι ερευνητές μελετούν αυτή τη σχέση εδώ και περίπου μια δεκαετία, χαρακτηρίζοντάς την ως μία σπάνια περίπτωση βιολογικής αμοιβαιότητας, στην οποία δύο διαφορετικά είδη βοηθούν το ένα το άλλο για να βελτιώσουν τις πιθανότητες επιβίωσής τους.

Ξέραμε πως οι ψαράδες παρατηρούν τη συμπεριφορά των δελφινιών για να αποφασίσουν πότε να απλώσουν τα δίχτυα τους, αλλά δεν ξέραμε αν τα δελφίνια συντόνιζαν ενεργά τη συμπεριφορά τους με τους ψαράδες. Χρησιμοποιώντας drones και υποβρύχιες καταγραφές, μπορέσαμε να παρατηρήσουμε τις αλληλεπιδράσεις ψαράδων και δελφινιών με λεπτομέρεια χωρίς προηγούμενο και βρήκαμε πως πιάνουν περισσότερη λεία δουλεύοντας συγχρονισμένα.

Η συνεργασία μεταξύ διαφορετικών ειδών είναι σπάνια. Οι πρόγονοί μας εξημέρωσαν του λύκους για το κυνήγι για παράδειγμα. Αλλά τις περισσότερες φορές οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ διαφορετικών ειδών ωφελούν μόνο το ένα είδος. Είναι πολύ σπανιότερο να υπάρχει αμοιβαία κερδοφόρα συνεργασία, ειδικά όταν μιλάμε για την ίδια λεία.

Οι ψαράδες της Laguna είναι σήμερα το μόνο ζωντανό παράδειγμα αυτού του συνεργατικού δεσμού με τα δελφίνια. Τόσο οι ψαράδες όσο και τα δελφίνια, έμαθαν να διαβάζουν τη γλώσσα σώματος ο ένας του άλλου και να αντιδρούν αναλόγως.

Οι ερευνητές πρόσεξαν ότι τα δελφίνια πλησιάζουν τους ψαράδες πιο κοντά και κάνουν μία βουτιά, για να τους ειδοποιήσουν να ρίξουν τα δίχτυα τους. Τότε, κάτω από το νερό, τα δελφίνια αυξάνουν τα κλικς ηχοεντοπισμού τους και οι βουτιές τους διαρκούν περισσότερο. Η ρίψη των διχτυών διακόπτει την κίνηση του κοπαδιού και αυξάνει την πιθανότητα να διασπαστούν κάποια μπαρμπούνια από το κοπάδι, κάνοντας ευκολότερο το κυνήγι για τα δελφίνια. Υποβρύχιες λήψεις δείχνουν και δελφίνια να πιάνουν μπαρμπούνια κατευθείαν από τα δίχτυα. Οι υπολογισμοί δείχνουν πως τα δελφίνια που συνεργάζονται με τους ανθρώπους έχουν 13% περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν.

Κανείς δεν ξέρει όμως πόσο θα διαρκέσει αυτή η συνεργασία, καθώς δεν υπάρχει τίποτα διαφορετικό γενετικά σε αυτά τα δελφίνια από τα υπόλοιπα.

Προστατεύοντας τις πολιτισμικές συμπεριφορές θα ωφελήσει τόσο τους ανθρώπους όσο και την άγρια ζωή και δεν ενθαρρύνει απλά τη συνύπαρξη, αλλά είναι και εμβληματικό για το πώς η διατήρηση των “πολιτιστικά σημαντικών μονάδων” προωθεί τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο PNAS.