Αστρονόμοι κατέγραψαν μία supernova λίγες ώρες μετά την έκρηξη

Η καταγραφή ενός άστρου στις τελευταίες στιγμές της ζωής του είναι μία εξαιρετικά σπάνια ευκαιρία και πρόσφατα οι αστρονόμοι στάθηκαν τυχεροί. Κατάφεραν να καταγράψουν μία supernova ενός άστρου με τη βοήθεια μιας συστάδας γαλαξιών που βρίσκονταν στη σωστή θέση τη σωστή στιγμή. Το ίδιο το άστρο ήταν πολύ μακριά για να μπορέσουν τα τηλεσκόπια να παρατηρήσουν λεπτομέρειες. Χρειάστηκαν 11.5 δισεκατομμύρια χρόνια για το φως του να φτάσει σε εμάς μπερδεμένο με τη λάμψη άπειρων άλλων άστρων του γαλαξία του. Ωστόσο, παρατηρώντας τις διαφορές στη φωτεινότητα, αποκαλύφθηκαν πληροφορίες για το πως έζησε και πέθανε το άστρο.

Το φως του άστρου έτυχε να περάσει από τη συστάδα γαλαξιών Abell 370, η οποία βρισκόταν 4 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένα εικονικό τεράστιο τηλεσκόπιο μέσα από το οποίο έφτασε το φως του άστρου σε εμάς. Με περίπλοκη μοντελοποίηση, οι αστρονόμοι μπόρεσαν να αποκαλύψουν τρεις στιγμές του άστρου μέσα σε οχτώ μέρες, με την πρώτη στιγμή να αποτυπώνεται μόλις έξι ώρες μετά την έκρηξη του άστρου. Οι τρεις εικόνες παρείχαν πληροφορίες για την ψύξη της supernova στη διάρκεια μιας εβδομάδας, με τις θερμοκρασίες να ξεκινούν από 100.000 βαθμούς Kelvin και να καταλήγουν στους 10.000K.

Το να εντοπιστεί μία supernova μετά την έκρηξη δεν είναι δύσκολο καθώς ξεχωρίζει στο σκοτεινό σύμπαν, αλλά το να βρεις ένα άστρο ακριβώς τη στιγμή του θανάτου του χρειάζεται πολύ τύχη. Οι πληροφορίες από αυτήν τη supernova μπορούν να επιβεβαιώσουν τα μοντέλα μας, για το πώς τα υλικά που περιβάλλουν τα άστρα αλληλεπιδρούν με την έκρηξη της ακτινοβολίας, θερμαίνοντάς τα σε μία στιγμή πριν ψυχθούν ξανά γρήγορα, επιτρέποντας στους επιστήμονες να καταλάβουν το αρχικό μέγεθος του άστρου βάσει του ρυθμού ψύξης.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι αστρονόμοι είναι πεποισμένοι πως μιλάμε για ένα άστρο με διάμετρο 530 φορές αυτήν του δικού μας Ήλιου.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature.