Chris Evans: Ο "Captain America" ανοίγεται για το πώς αντιμετωπίζει το άγχος του (BINTEO)

Αυτές τις μέρες ο Chris Evans προωθεί τη νέα του ταινία "Lightyear" εκεί όπου δανείζει τη φωνή του στον "αληθινό" Buzz Lightyear της Pixar. Στις συνεντεύξεις που έδωσε αποκάλυψε επίσης ότι θα επέστρεφε στο MCU όμως όχι για χάρη του Captain America, αλλά για το ρόλο του Human Torch των Fantastic Four. 

Μιλώντας στο MTV News όμως ανοίχτηκε για το πώς αντιμετωπίζει τις αγχώδεις διαταραχές που αντιμετωπίζει όλα αυτά τα χρόνια, λόγω του ότι εδώ και πάνω από μια δεκαετία βρισκόταν στα λαμπερά φώτα της δημοσιότητας του MCU. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: 

Όπως τα περισσότερη άγχη στη ζωή έχουν να κάνουν με τους φόβους του τι μπορεί να συμβεί. Όταν μπορείς να ηρεμήσεις το μυαλό σου και να είσαι παρών στο σώμα σου, αυτοί οι φόβοι εξαφανίζονται. Το άγχος γενικά βασίζεται όταν δε ζεις της στιγμή και π.χ. αναλύεις το παρελθόν και ανησυχείς για το μέλλον. Έτσι πάνω από δέκα χρόνια τώρα που γυρίζω αυτές τις ταινίες συνειδητοποιείς ότι πολλοί από τους φόβους σου που είχε δεν καρποφορούν ποτέ και ακόμη και αν γίνει έτσι -είχα και εγώ στιγμές που δεν πήγαιναν όλα όπως ήθελα- και επιλέξεις να μην ασχοληθείς με αυτά, να τα ψάξεις, να τα διαβάσεις και να τα απορροφήσεις, τότε εξαφανίζονται. 

Ξέρεις έχεις την ευκαιρία καθημερινά να κατασκευάσεις την πραγματικότητά σου και αυτό ξεκινά με το να είσαι παρών και στο μυαλό σου και να κατανοήσεις πως σταματάς το μυαλό σου από το να κάνει θόρυβο. Περιέργως, η Marvel ήταν σαν σχολείο για μένα. Αυτό το πεδίο σε αναγκάζει να βελτιώσεις τις ικανότητές σου στο να ηρεμείς το μυαλό σου. Και με τη σειρά σου να συνειδητοποιείς ότι μεγάλο μέρος του φόβου που γεννά το άγχος δε συμβαίνει ποτέ πραγματικό και είναι δικό σου δημιούργημα. 

Και συνεχίζει λέγοντας: 

Είναι πάντοτε από ποια σκοπιά το κοιτάς. Είτε από τα 10.000 πόδια στον αέρα να το βλέπεις ή ακόμη και εάν είσαι κυνικός ή μακάβριος, αλλά εν τέλει, και αυτός ο κόσμος θα τελειώσει κάποτε. Η ιδέα της μονιμότητας στη ζωή σου είναι μια πλάνη. Υπάρχει αυτό το υπέροχο ιδίωμα ή παροιμία -όπως θέλετε πείτε το- που λέει ότι: Αν έπαιρνες ένα ποτήρι νερό και έβαζες μια χούφτα αλάτι μέσα και έπινες θα είχε άσχημη γεύση, αλλά εάν πάρεις την ίδια χούφτα αλάτι και τη βάλεις σε μια λίμνη και πιείς από εκεί δε θα γευτείς το αλάτι καν. Το αλάτι είναι ο πόνος, ο φόβος, η θλίψη σου. Γίνε η λίμνη, με καταλαβαίνεις; Ανάλογα με το πως κοιτάς τον κόσμο και εάν τον κάνεις μικρό, τότε ο πόνος θα είναι δυνατός και μεγάλος, αλλά εάν αναγνωρίσεις ότι δε θα είσαι εδώ για πάντα και πως οι σκέψεις αυτές δεν είσαι εσύ και πως είσαι πάνω από αυτά, τότε ο πόνος εξαφανίζεται. 

Τις εντυπώσεις μας από το Lightyear, που επιμελήθηκε ο Γιώργος Πρίτσκας θα βρείτε πατώντας εδώ.