Τωρα που πρεπει να ειμαι ηδη στη μεση μπορει και λιγο παραπανω στο παιχνιδι βλεπω και τα 2 προβληματα που ειχε αναφερει και ο Σακης στο preview του.

Το θεμα της καμερας και το θεμα οτι πολλες φορες το ζωακι δεν ακουει αυτα που του λες.

Για όσους ενδιαφέροντε, ένα άρθρο για το πως λειτουργεί το A.I. του Trico (στο περίπου)
Αν δεν κάνω λάθος είναι μια περίληψη της παρουσίασης του Masanobu Tanaka (genDESIGN) σε κάποια έκθεση - παρουσίαση (CEDEC 2017)

Το κακό είναι ότι είναι στα Ιαπωνικά, αλλά με google μετάφραση στην σελίδα μπορείς να καταλάβεις

dengekionline.com/elem/000/001/587/1587045/

Έρχεται VR εμπειρία για το The Last Guardian..

Μια ωραία ανάλυση των τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν στο πιο πρόσφατο αριστούργημα του Ueda για να αποδοθεί σωστά το animation του πιο "ζωντανού" πλάσματος που έχω δει ποτέ σε video game.

Gio_S wrote:
Σοκ και δέος.........................................απλά το λατρεύω αυτό το game!!

Gio_S wrote:
χαχαχα αυτό το βίντεο είναι από το άρθρο μου είχα ποστάρει εδώ πριν 2 χρόνια

ευτυχώς που έφτιαξε κάποιος αυτό το βίντεο γιατί έτσι μένει πιο εύκολα σε βάθος χρόνου και είναι πιο διασκεδαστικό, με τα λινκς από κάτω για όσους θέλουν πιο in depth ανάλυση

το Last Guardian είναι game design study case για το πως να φτιάξεις ένα "ζωντανό" πλάσμα / χαρακτήρα!

KosD wrote:
Συμφωνώ, και θα πρόσθετα πως και τα προηγούμενα παιχνίδια του Ueda (το SotC κυρίως) είχαν φανταστικά και πολύ εκφραστικά animations για την εποχή τους που έδιναν ζωή στους χαρακτήρες.
Το animation και η κίνηση π.χ. της Agro παραμένει αξεπέραστο από τα περισσότερα σημερινά video games. Κάποιοι βέβαια επέμεναν πως ήταν ανυπάκουη επειδή συμπεριφερόταν σαν ξεχωριστή οντότητα (κάτι μου θυμίζει αυτό...).

Gio_S wrote:
Συμφωνώ απόλυτα και μάλιστα στο SotC ο σχεδιασμός των κολοσσών ( a.i. / animation / εικαστικό) ήταν αυτός που πολλές φορές έδινε την λύση στον γρίφο για το πως να τους νικήσεις.
Κάποια αντίδραση του κολοσσού με εσένα ή το περιβάλλον, κάποια κίνηση / τρόπος κίνησης του σε συνδυασμό με climbable surfaces (τρίχες, εγκοπές στις πανοπλίες τους κλπ) σου έδειχναν τον δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσεις να φτάσεις στα weak spots.

Έχω προσέξει φίλο μου που το έπαιζε για πρώτη φορά να δυσκολεύεται πάρα πολύ με το παιχνίδι επειδή περίμενε να βρει την λύση με παραδοσιακό "video game language" του τύπου hud, targets κλπ και δεν πρόσεχε τον ίδιο τον εχθρό.
Θυμάμαι πολλές φορές να λέει λόγια του τύπου "δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω ή πως".

Τώρα που το σκέφτομαι, το SotC είναι παιχνίδι που θα μπορούσε κάλλιστα να λείπει ολόκληρο το hud και μόλις το ξανά παίξω, έτσι θα το δοκιμάσω!

edit: οκ το ξανά σκέφτηκα και το μόνο θέμα με το hud είναι το stamina. Υπάρχει audio cue όταν σου τελειώνει το stamina αλλά δεν νομίζω ότι είναι αρκετό για σχηματίσεις σχέδιο/στρατηγική αφού αυτό έρχεται τελευταία στιγμή. Ίσως άμα υπήρχαν διαφορετικά animations για 2-3 διαφορετικά "stamina states" του χαρακτήρα, αλλά αυτό ενδεχομένως να ήταν πολύ δύσκολο και ακριβό για την εποχή.
Πάντως σίγουρα δεν είναι unplayable ακόμα και έτσι.

Τελείωσα χθες το παιχνίδι και είναι από τις πιο ωραίες εμπειρίες που έχω ζήσει!

Το δέσιμο του παιδιού με τον Trico γίνεται τόσο εξαιρετικά. Όλες οι μικρές λεπτομέρειες, όπως ότι το παιδί γυρίζει να κοιτάξει το ζώο όταν "αφήνεις κάτω το controller" ή ότι ο Trico είναι περίεργος για οποιαδήποτε κίνηση σου, συμβάλουν στην επίτευξη αυτής σχέσης.
Επίσης, οι σκηνές που ο Trico κάνει τα άλμα από πυλώνα σε πυλώνα σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα. Τα animation του, σε συνδυασμό με τη μουσική που παίζει από πίσω, κατάφερναν κάθε φορά να με κάνουν να νιώθω δέος.
Σχετικά με την ιστορία,

Ωστόσο, υπάρχουν και τα θεματάκια που όσοι έχουν παίξει το παιχνίδι γνωρίζουν ήδη. Η κάμερα και τα μεγάλα frame-drops ενοχλούν σε ορισμένα σημεία.
Ευτυχώς εγώ δεν συνάντησα πολλές περιπτώσεις όπου ο Trico δεν εκτελούσε τις "εντολές" μου. Σχεδόν πάντα συνέβαινε σε φυσιολογικά επίπεδα, αυξάνοντας έτσι την αίσθηση ότι το ζώο είναι όντως ένα υπαρκτό πλάσμα και όχι απλά ένα μέσο για να μπορέσεις να προχωρήσεις το παιχνίδι.